Het Christelijk Huwelijk



Help, het gevoel wat ik eerst had is weg

Helaas ook onder christenen neemt het aantal echtscheidingen toe, dit ondanks dat iedereen die de Bijbel leest kan weten dat God de echtscheiding haat. De Bijbelse grond voor echtscheiding is, als er sprake is van overspel zonder berouw van de schuldige partij en zonder oprecht verlangen om het vertrouwen weer te herstellen. Wanneer er dus sprake is van ernstige en blijvende nalatigheid binnen een huwelijk.

Maar is hier altijd sprake van, bij de scheiding van een christen huwelijk? Helaas zie je een toename van echtscheidingen, waar heel andere dingen een rol spelen. Heel vaak heeft men bij het aanvragen van een echtscheiding geen beweegredenen die beslist spreken van een onoplosbare situatie? Kennelijk is het toch mogelijk dat mensen, die toegewijd lijken aan God en aan elkaar, zwichten voor verleidingen, waar ook de mensen in de wereld die zonder God leven, aan toegeven. Het meest gehoorde excuus voor echtscheiding, "we houden niet meer van elkaar", was toch ondenkbaar toen je samen in de trouwdienst voor het aangezicht van de levende God, de trouwbeloften uit sprak. Toen je elkaar trouw beloofde: 'tot de dood ons scheidde en in voor en tegenspoed, in goede en slechte dagen, bij ziekte en gezondheid'. De uitspraak die we veel horen in dit soort situaties is "ik wil eindelijk eens voor mijzelf gaan leven", maar dit staat nu juist lijnrecht tegenover wat God zegt in de Bijbel.

Hoe staat het dan met onze trouwbelofte?
Het houden van onze trouwbelofte komt ons zeker niet zomaar aanwaaien. Daar merken we niets van als we net verliefd zijn en alles nog door een roze bril bekijken. Dan willen we geen kwaad van de ander zien en alles wat negatief lijkt, poetsen we direct weg of zoals men wel zegt 'bedekken we met de mantel der liefde'. Maar het wordt meestal heel anders als we langer met elkaar leven. Dan 'kan het zijn' dat het ons wel moeilijker valt om de belofte van trouw, die we elkaar deden op de huwelijksdag, te houden. Maar we hebben elkaar geen trouw beloofd alleen maar voor de makkelijke dagen van ons leven. Dan was dat niet eens nodig geweest, maar veel meer voor de moeilijke dagen, daarom heeft God ingesteld dat we elkaar trouw beloven voor Zijn aangezicht en te midden van de gemeente.

De wet van het gevoel.
Heel veel echtscheidingen (ook onder christenen) vinden plaats met de volgende argumenten:
- "het voelt gewoon goed om weg te gaan"
- "we missen de klik om bij elkaar te blijven"
- "we hebben niets meer samen"
- "we zijn uit elkaar gegroeid"
- "we passen niet meer bij elkaar"
- "we zijn op elkaar uitgekeken"
- "Ik kom niet meer aan mezelf toe, hij is te dominant" etc..

In de wereld ziet men dit tegenwoordig al gauw als een redelijk argument en dan maakt het even niet uit of er ook kinderen zijn, het moet allemaal maar kunnen. Maar dat zal natuurlijk nooit zo mogen zijn onder kinderen van God, die willen leven volgens de Bijbel. God wil dat we elkaar onvoorwaardelijk trouw blijven en dat houdt in, dat we onvoorwaardelijk voor elkaar instaan, ook als het gevoel verdwijnt, de sleur van iedere dag zich aandient en we te maken krijgen met eigenschappen van onze partner die minder leuk zijn. Dat alles en nog veel meer hoort erbij, als je met iemand trouwt.

Maar het wordt natuurlijk nog erger als er een ander in het spel is. Heel vaak is dat eigenlijk de reden, waarom we willen scheiden en niet alle hiervoor genoemde argumenten. Sommigen proberen ook nog hun zonde goed te praten. Men zegt "ik kon er niets aan doen, het is mij overkomen, ik werd plotseling verliefd op een ander" en ik kon het gevoel niet tegenhouden. Maar, het is niet waar dat men er niets aan kan doen, dat maken we onszelf maar wijs. Nee, men maakt bewust zo'n verkeerde keus, daarom "feitelijk is er nooit een excuus voor overspel". Sterker nog: toegeven aan alles wat maar in ons vlees opkomt, leidt absoluut naar de eeuwige dood (Openb. 21:8).

Het blijkt dat veel echtscheidingen gebaseerd zijn op gevoel. Om deze reden spreekt de Bijbel dat we verplicht zijn in het huwelijk, om elkaar lief te hebben. (Lees Efeze 5:28). Men kan zich gemakkelijk afvragen wat de Bijbel hiermee bedoeld, want een mens kan moeilijk verplicht iemand liefhebben. Maar daar gaat het helemaal niet om. Wat de Bijbel bedoeld is dat we ons niet door onze gevoelens alleen moeten laten leiden, bij het liefhebben van de ander. Onze gevoelens kunnen ons gemakkelijk bedriegen en kunnen van dag tot dag verschillen. Nee, in het huwelijk hebben we ook nog een heilige plicht om de ander liefhebben, met ander woorden, als het gevoel ons een moment in de steek laat, hebben we nog geen argument om de ander dan maar te verlaten, want liefhebben is ook nog een keus.